ได้แต่คุยกับตัวเอง
เมื่อไรจะถึงวันของเราสักที
สิ่งที่ตามหาคืออะไร
ซึ่งเธออาจอยู่ในตัวเรา
กับสิ่งที่คอยบรรเทา ในวันที่เราร้องไห้
เพียงแค่ยอมรับความจริง
และก็ทิ้งเรื่องราวไม่ดี ให้มันเลือนหาย
อย่าไปคิดมากบางที
วันพรุ่งนี้ยังมีคนรอเราอยู่เสมอไป
ในวันที่ฉันมีลมหายใจ
พร้อมแล้วพร้อมที่จะเสียใจ
ฉันพร้อมแล้วพร้อมที่จะร้องไห้
ปล่อยให้มันเป็นไป จะเจ็บช้ำเท่าใด
หัวใจอย่าไปยอมแพ้ ไม่มีแสงรำไร
ผ่านความทุกข์เข้าไป ยังไงฉันไม่ยอมเจ็บแน่
อยากจะออกไปข้างนอกแต่ไม่มีพลัง
กูเบื่อการแข่งขันบนเวทีพนัน
บางคนมองเรื่องที่ผิดเหมือนเป็นวีรกรรม
อยากอยู่รอดก็ต้องมีกะตังค์
ทำแม่งแต่งานแทบไม่มีเวลา
กูสูนเสียหลายอย่าง จากที่มีกันมา
เจอแต่ปัญหาจนแทบตีลังกา
อยากจะมีเหมือนคนอื่นแต่ไม่มีปัญญา
กูเคยมีความสุขกับกระดาษทาสี
ไออุ่นจากตุ๊กตาหมี
แต่วันหนึ่งสิ่งเหล่านั้นหายไป เหลือไว้เพียงค่าไฟค่าโฉนดภาษี
พอโตขึ้นมาไม่มีสีให้ระบาย
โลกไม่ได้สวยมันไม่ได้เป็นประกาย
ภาพของชีวิตกูจะวาดมันให้เสร็จ
ก่อนที่พ่อก่อนที่แม่ก่อนที่ยายกูจะตาย
พร้อมแล้วพร้อมที่จะเสียใจ
ฉันพร้อมแล้วพร้อมที่จะร้องไห้
ปล่อยให้มันเป็นไป จะเจ็บช้ำเท่าใด
หัวใจอย่าไปยอมแพ้ ไม่มีแสงรำไร
ผ่านความทุกข์เข้าไป ยังไงฉันไม่ยอมเจ็บแน่
ไม่ได้อยากจะเป็นคนความรู้สึกตายด้าน
แต่ว่าโลกทำให้กูกลายร่าง บางทีอยากที่จะหนีไปให้นาน
ช่างเงิน ช่างงาน ช่างแม่งนายจ้าง
ทำได้เพียงแค่ก็คิดมันก็ยากแล้ว ขอให้สักวันชีวิตคลาดแคล้ว
บอกกับตัวเองไม่ต้องมีเท่าคนอื่นหรอก
แค่นี้ก็เก่งมากๆ แล้ว
และก็ปาดน้ำตาแล้วก็ยิ้มซะ
อย่าลืมเก็บความเศร้าไว้ในลิ้นชัก นี่แหละรสชาติที่ได้ลิ้มรส
ไม่ได้เหมือนตอน14 ที่ได้ลิ้มรัก
ลองถามตัวเองว่าเคยคิดไหม ว่ายังมีครอบครัวและก็มิตรรัก
เรื่องที่ไม่ดีก็แค่ทิ้งไว้ และก็เรื่องปัญญาอ่อนอย่าไปคิดนัก
แต่คนที่จากไป คนตาย คนเป็น หาเช้ากินค่ำฉันนั่งรอจนเย็น
พุทธองค์สอนว่า อัตตโน นาโถ
แม้จะโกรธหรือโมโหก็ต้องพึ่งตนเอง
ท่องไว้ในใจไม่ต้องกลัวใคร
ถ้าต้องเจอกับคนชั่วจะไปกลัวอะไร
หยาดน้ำค้างในตอนเช้าไหลบนใบบัว
ในเมื่อยังมีโอกาสอย่าไปกลัวตาย
เปลี่ยนจากเม็ดทรายวันนี้กลายเป็นกระจก
คำว่าแพ้เป็นยังไงใจกูไม่เคยสะกด
ไร้ซึ่งประมาทมึงไม่อาจที่จะสบ
จึงต้องป่าวและประกาศเพราะไม่อยากที่จะหลบ
รู้ดีแก่ใจไม่สนใครจะตลก ไม่ต้องการกฎระเบียบ
ไม่ต้องอยู่ในระบบ ตัดที่ละนิดกับทุกสิ่งที่ประสบ
ถึงเวลาก็แค่จากโลกนี้ไปอย่างสงบ
เพียงแค่ยอมรับความจริง
และก็ทิ้งเรื่องราวดีดีให้มันเลือนหาย
อย่าไปคิดมากบางที
วันพรุ่งนี้ยังมีคนรอเราอยู่เสมอไป
ในวันที่ฉันมีลมหายใจ
พร้อมแล้วพร้อมที่จะเสียใจ
ฉันพร้อมแล้วพร้อมที่จะร้องไห้
ปล่อยให้มันเป็นไป จะเจ็บช้ำเท่าใด
หัวใจอย่าไปยอมแพ้ ไม่มีแสงรำไร
ผ่านความทุกข์เข้าไป ยังไงฉันไม่ยอมเจ็บแน่